MAISHA YA SOKA YANASOGEA, MNAOOGOZA MMEBAKI DARASA LA KWANZA...

Unaweza kufikiri nimeshindwa kuwa mvumilivu au ninachokizungumzia huenda nimekikatia tamaa. Hilo sahau na halitatokea, labda mninyamazishe milele. Kwanza nianze na salamu za sikukuu ya Pasaka kwa wote mlioisherehekea.

Nimeanza na kuzungumzia kukata tamaa kwa kuwa nimejaribu kutafakari namna mambo yanavyokwenda katika mchezo wa soka.  Ninaamini kila kitu ni afadhali ya jana.

Nasema afadhali ya jana kwa kuwa sioni kama tunapiga hatua.  Angalau kidogo katika timu ya taifa kumekuwa na mabadiliko ambayo yanatia moyo lakini bado nitaumia sana kama tukishindwa kufuzu kwa kuwa hakutakuwa na tofauti sana.

Angalau tofauti nyingine ni Azam FC, timu ambayo hadi sasa ndiyo wamebaki wawakilishi pekee wa Tanzania katika michuano ya kimataifa. Wale wakongwe ambao ukubwa wao ni majina, hakuna anayeendelea kuliwakilisha taifa.

Stars na Azam FC ndiyo matumaini makubwa, Simba na Yanga ambao ni wakongwe bado hawako katika nafasi nzuri hata kiuchezaji, ndiyo maana umesikia hadi uongozi wa timu hizo unalalama.

Ndani ya miaka sita au zaidi, timu hizo mbili au timu nyingine yoyote ya soka ya Tanzania haiwezi kusema ilikuwa na mafanikio katika michuano ya kimataifa.

Yanga wanaweza kujivunia michuano ya Kombe la Kagame. Hii ni michuano ya kanda, angalia ile iliyo chini ya Shirikisho la Soka la Kimataifa (Fifa) au Shirikisho la Soka la Afrika (Caf), timu hizo hazina nafasi.

Kama miaka inakwenda, hata kama kweli tunasema timu zetu zinajifunza, vipi hakuna mabadiliko wala mafanikio?  Umri wa wahusika unapiga hatua, mabadiliko hakuna na mambo yako palepale.

Unaweza kumgusa kila mtu kati ya waliopita na kupewa nafasi ya uongozi.  Wako waliokuwa wakongwe katika michezo kwa maana kwamba walikuwa wachezaji, ambao hawakucheza lakini walikuwa wasomi.

Lakini bado mafanikio hayakuwepo, badala yake migogoro imekuwa ikiendelea kuchukua nafasi hata watu wanapobadilika au wale wanaoonekana wanaweza, wakipewa tu nafasi ya uongozi nao wanakuwa tatizo.

Lakini wengi pia wamekuwa ni watu wanaoangalia nafsi zao badala ya maendeleo ya michezo.  Tujiulize mwisho wetu ni nini?  Na kama soka ni mchezo tunaoupenda, vipi tunataka kuwa nao karibu bila ya kuusaidia upige hatua?

Unachokipenda lakini hutaki kipate mafanikio!  Wapo viongozi wameamua kurejea shule na kusoma ili waje waongoze soka. Hilo si jambo baya. Lakini hadi leo wanashiriki katika migogoro ya mchezo huo kila kukicha na wao ndiyo vinara.

Watu wanachaguana au kupeana sapoti kwa kufuata ukabila au udini. Fedha zinawatoa watu roho, hawajali kwamba mchezo wa soka unasukumiwa viongozi wasio na uwezo.  Wanajua kabisa lakini njaa inakuwa muongozo kwao.

Wakati mwingine najiuliza, kama ingekuwa inawezekana labda kizazi chetu, yaani cha wakati huu, kingepotea ili mchezo wa soka na mingine ipate msaada. 

Au tukubaliane, wale viongozi wa zamani aina  ya kina Ismail Aden Rage wasipewe nafasi tena kwa kuwa tumewaona na hawajatusaidia kitu.

Bado ninaamini mapenzi ya dhati yanaweza kubadilisha mambo mengi sana.  Kama watu wataumia, yaani wakaumia na kutaka maendeleo ya timu zao na mwisho mchezo wenyewe wa soka, basi hakika tunaweza kubadilika.

Mabadiliko kwenda kwenye mafanikio yanatakiwa kuanzia kwa mtu mmojammoja, tusikubali kuwa wanasesere, tusikubali kutumiwa tu au kuutumia mchezo wa soka kujinufaisha. Tuusaidie na ikiwezekana wanaousaliti wawe wachache ili usonge mbele.

Kwa sasa wanaousaliti mchezo wa soka wako wengi zaidi ya wanaoupenda na kuuunga mkono.  Mbaya zaidi, wasaliti wengi wamepata nafasi za uongozi. Hivyo wanaua soka kwa urahisi zaidi.  sikieni maumivu waungwana, kubalini kuwa maendeleo yanaweza kupatikana kama nyie mlio na nafasi mkikubali yapatikane.